قوانین پرداخت هزینه های آپارتمان

تقریبا 50 سال می‌شود که مجتمع‌های آپارتمانی به معماری ایرانی وارد شده است اما همچنان ایرانیان به صورت کامل با این نوع زندگی نتوانسته‌اند کنار بیایند. اغلب افراد ترجیح می‌دهند در خانه‌های ویلایی و یا حیاط‌دار زندگی کنند تا اینکه در آپارتمان بمانند. ولی بنا به علل متعددی اعم از قیمت زیاد خانه‌های ویلایی مجبور هستند در آپارتمان‌ها زندگی خود را ادامه دهند. کسانی که این مدل زندگی را برمی‌گزینند، بعضا با همه اقتضائات آن آشنایی ندارند و قوانین مرتبط با آپارتمان ‌نشینی را نپذیرفته‌اند. از جمله موضوعات اصلی در بیشتر ساختمان‌های آپارتمانی، قوانین پرداخت هزینه های آپارتمان است.

این موضوع تحت عنوان چالش برانگیزترین مشکلات آپارتمان نشینی محسوب می‌شود و بعضی از اعضاء، آن را یک هزینه اضافی می‌دانند. در این مطلب به نکات مربوط به قوانین هزینه‌های آپارتمان نشینی می‌پردازد. همچنین موارد لازم در جهت اهمیت پرداخت هزینه‌های مشترک ساختمان‌ها را هم عنوان خواهد کرد. برای اطلاع از این موارد حتما تا پایان همراه برسام باشید.

هزینه های مشاعات آپارتمان بصورت زیر تقسیم بندی می شوند :

1- هزینه های نسبی

هزینه های نسبی به هزینه هایی گفته می شود که ثابت نبوده و در طی دوره های مختلف دچار تغییر می شود و بر اساس فرمول خاصی بر اساس مساحت زیر بنا محاسبه می شود . این هزینه ها در ازای استفاده از امکانات ساختمان اخذ می شود . بر این اساس هریک از ساکنین ملزم به پرداخت این هزینه ها هستند.

2- هزینه های ثابت

از جمله این هزینه ها می توان به هزینه های مربوط به حق الزحمه سرایدار، نگهبان، هزینه تعمیر و نگهداری از آسانسور و … اشاره کرد . این گونه هزینه ها هیچ ارتباطی با مساحت زیر بنا و متراژ ندارند ، از این رو باید به صورت مساوی بین ساکنین و یا مالکین واحد های ساختمان ، تقسیم گردند.

3- هزینه های موردی

به هزینه هایی گفته می شود که فقط چند واحد محدود در ازای خدماتی که می گیرند مبلغی را پرداخت می کنند.

هزینه های مربوط به قسمت های مشاع چگونه پرداخت می شود ؟

یک مجتمع مسکونی به دو بخش تقسیم بندی می شود . یکی بخش اختصاصی و دیگری بخش مشاع یا عمومی . هزینه های این بخش نیز با توجه به مقدار مبلغ صرف شده در طول یک ماه تعیین می شود و ساکنین ملزم به پرداخت آن هستند . بخش‌هایی مثل پشت بام ، پارکینگ ، حیاط ، راهروها ، پلکان و امثال این‌ها بخش عمومی و مشاع آپارتمان است که هزینه ‌های این بخش‌ ها نیز در شارژ ساختمان دیده شده است .

نحوه ی محاسبه ی هزینه های قسمت های مشاع چگونه است ؟

هزینه های قسمت مشاع نیز با توجه به مقدار مبلغ صرف شده در طول یک ماه تعیین می شود و ساکنین ملزم به پرداخت آن هستند . بخش‌هایی مثل پشت بام ، پارکینگ ، حیاط ، راهروها ، پلکان و امثال اینها بخش عمومی و مشاع آپارتمان است که هزینه ‌های این بخش‌ ها نیز در شارژ ساختمان دیده شده است . پرداخت هزینه‌ قسمت ‌های مشاع آپارتمان بر عهده مالکان ساختمان است .

در یک آپارتمان با هر تعداد مالک ، هزینه‌های رایجی همچون هزینه نظافت ساختمان یا هزینه بازسازی مشاعات بین مالکان تقسیم می‌شود . با توجه به اینکه بخش‌های مشاع ساختمان تحت مالکیت کسی نیست ، احساس دوگانه‌ ای به افراد می‌دهد ؛ از سویی مشترک بودن فضا با تعداد زیادی از اشخاص ، حس عمومی بودن آن را ایجاد می‌کند . از سویی دیگر با یک فضای عمومی مثل کوچه یا خیابان متفاوت است . در هر صورت برای رفع این مشکل قوانین مشخصی وجود دارد .

روش کار در محاسبه هزینه های قسمت مشاع ساختمان بدین گونه می باشد که تمام اعضای هیئت مدیره ساختمان با حضور تمام مالکان جلسه ای برگزار می کنند تا در مورد چگونگی محاسبه هزینه های مشترک تصمیم گیری کنند . اگر یکی از مالکان زیربار چنین تعهدی نرود ، هزینه‌ها به شکل مساوی میان سایر همسایگان تقسیم می‌شود . همسایگانی که مالک نیستند و مستاجر هستند هم قاعدتا سهمی در هزینه مشاعات ساختمان دارند . اما نحوه پرداخت آن بستگی به توافق میان مالک و مستاجر دارد ؛ اگر در قرارداد پرداخت هزینه بر عهده مالک باشد و از پرداخت خودداری کند ، مستاجر می‌تواند از محل اجاره خانه سهم او را بپردازد .

آیا پرداخت هزینه های قسمت های مشاع بر عهده ی مستاجر است ؟

در برخی حالات پرداخت هزینه های قسمت های مشاع بر عهده ی مستاجر است و این مساله در ابتدای امر در قولنامه نیز ذکر شده و طرفین مالک و مستاجر نیز روی آن اتفاق نظر دارن . اما اگر مستاجر از پرداخت آن خودداری کند ، مالکان دیگر می‌توانند به مالک اطلاع بدهند و به نحوی این هزینه پرداخت می‌ شود . اگر هزینه قسمت‌های مشاع آپارتمان بر عهده مالک باشد و سهم خود را نپردازد ، مستاجر می‌تواند از محل اجاره‌بها آن را بپردازد . اگر هزینه قسمت‌های مشاع آپارتمان بر عهده مستاجر باشد و از پرداخت خودداری کند ، مالک می‌تواند با اختیاراتی که دارد ، مبلغ را از او کسر کند .

آیا واحد هایی که به قسمت های مشاع دسترسی ندارند باید هزینه های این بخش را پرداخت کنند ؟

خیر . هزینه های مشاعات در مجتمع های مسکونی موجود در سطح شهر ها شبیه به هم نیستند و نحوه ی محاسبه ی آنها با هم فرق میکنند . مثلا در بعضی آپارتمان‌ ها همه به یکی از قسمت‌های مشاع (مثل حیاط) دسترسی ندارند ، هزینه‌ های آن بخش بر عهده‌ کسی یا کسانی است که از آن استفاده می‌کنند . در بحث محاسبه هزینه قسمت‌ های مشاع آپارتمان ، نکته مهم و اساسی در توافق مالکان است که از نظر قانونی نیز سند محسوب می‌شود . یعنی مالکان هستند که قوانین داخلی بخش مشاع ساختمان را تعیین می‌کنند و نسبت به آن متعهد می‌شوند .

هزینه قبوض آب، برق و گاز چگونه محاسبه و پرداخت می شود ؟

هزینه ی قبوض آب ، برق و گاز در یک ساختمان جزء هزینه های نسبی محسوب می شوند . در بسیاری از آپارتمان ها هزینه ی قبوض مختلف بر اساس یکسری محاسبات و تقسیم بندی هایی انجام می شود به طور کلی تقسیم مبلغ قبوض به تعداد اعضای ساکن در ساختمان یا تقسیم بندی براساس تعداد واحد ، ملاک عمل قرار می گیرد ولی با وجود این هنوز هم کسانی هستند که معتقدند این روش ها نمی تواند کاملا عادلانه باشد . این در حالی است که عده ای بر این باورند که چون در طول روز ساعات کمی را در آپارتمانشان حضور دارند و وقتی نیز که در واحدشان هستند از آب و گاز کمی استفاده می کنند و مثل سایر واحدها مهمان هم ندارند در پرداخت قبوض مشترک حق شان ضایع می شود .

قانون در مورد پرداخت قبوض آب ، برق و گاز چه ملاکی را در نظر دارد ؟

قانون در مورد پرداخت هزینه های مربوط به قبوض ملاک ثابتی را در نظر دارد که بر طبق آن هیچ کدام از استدلال هایی که از سوی برخی مطرح می شود از نظر قوانین آپارتمان نشینی موجه نیست چون قانون ، ملاک ثابتی را تعیین کرده که چه قبل از قانون هدفمندی یارانه ها و چه بعد از آن قابل استناد است . قانون می گوید برای پرداخت سهم هر واحد از مبلغ قبوض مشترک باید مساحت هر واحد ملاک قرار بگیرد به طوری که اگر مساحت یک واحد در آپارتمان ۲ برابر مساحت سایر واحدهاست مالک یا مستاجر واحد بزرگ تر باید ۲ برابر سهم دیگران ، هزینه آب و گاز را بپردازد ؛ این مساله در مورد هزینه شارژ ساختمان هم صدق می کند .

قوانین امور املاک در مورد پرداخت قبوض چه ملاکی را در نظر دارد ؟

در زمینه ی پرداخت هزینه های قبوض ، امور املاک نیز نظر خود را دارد که بر اساس آن هریک از مالکین و در مجموع هیئت مدیره ی ساختمان می توانند از آن در جهت رفع مشکلات پرداخت هزینه ی قبوض استفاده کنند . بر این اساس قوانین امور املاک و عقد اجاره تاکید دارد که علاوه بر مساحت ، توافق شرکای ساختمان نیز می تواند ملاک تقسیم بندی هزینه قبوض باشد یعنی آنها می توانند یا تعداد واحدها یا تعداد استفاده کنندگان را ملاک این تقسیم بندی قرار دهند .

بنابراین توافق اعضای ساختمان در مورد پرداخت قبوض و هزینه شارژ قسمت های مشترک معتبر است اما اگر مالکان چنین توافقی نداشته باشند و حتی اگر فقط یک نفر مخالف وجود داشته باشد ، سهم هر یک از مالکان یا استفاده کنندگان (مثل مستاجر) از هزینه های مشترک آن قسمت که ارتباطی به میزان مساحت و زیربنا ندارد (مانند هزینه های سرایداری ، نگهبان ، متصدی ، آسانسور ، باغبان ، تزئینات قسمت های مشترک) به طور مساوی بین مالکان و مستاجران مستقر در ساختمان تقسیم می شود .

با اپلیکیشن برسام، اپلیکیشن مدیریت هزینه های ساختمان، صورتحساب ها و هزینه های ساختمان خود را به آسانی مدیریت کرده و علاوه بر نظم مالی، در زمان و انرژی خود صرفه جویی کنید.

قوانین پرداخت هزینه های آپارتمان – شارژ واحد های خالی به چه صورتی می باشد؟

یکی از موضوعات مهمی که باید در قوانین شارژ ساختمان عنوان شود، این است که قوانین مربوط به پرداخت شارژ در واحد های خالی به چه صورتی می باشد؟ در واقع مالکانی که دارای این دسته از واحد ها می باشند، چگونه باید نسبت به پرداخت شارژ های مربوط به آن، انجام وظیفه کنند. در این رابطه، عنوان می شود پرداخت هزینه هایی که مربوط به نگهداری ساختمان می باشد، چه مالک آن را استفاده کند و چه استفاده نکند، باید توسط تمام اعضا پرداخت شود. به عنوان مثال هزینه ایزوگام کردن یک ساختمان مربوط به تمام افراد می باشد و شخصی که از آپارتمان استفاده نمی کند و واحد او خالی است نیز باید این هزینه را پرداخت کند. در واقع این هزینه مربوط به مشاعات می باشد و در قانون عنوان شده است که تمام مالکان باید آن را پرداخت کنند.

در بخش دیگری از شارژ ساختمان، هزینه هایی وجود دارند که مصرفی بوده و به واحد خالی یا پر مربوط می شود. به عنوان مثال هزینه هایی نظیر آب، برق و گاز کاملا مصرفی بوده و به واحد هایی که خالی از سکنه می باشند، اطلاق نمی شود. با این حال، مدیریت ساختمان باید در این رابطه تصمیم گیری کند و مقدار شارژ را برای ساکنین آپارتمان، تعیین کند.

قوانین پرداخت هزینه های آپارتمان – هزینه‌های پرداختی توسط مالک و مستأجر

به صورت کلی در هر مجتمع، قسمتی از هزینه های مرتبط با شارژ از طریق مستأجر و قسمتی دیگر از طریق مالک پرداخت می‌گردد. در ادامه بر حسب قوانین هزینه‌های آپارتمان نشینی، فهرستی از هزینه‌های پرداختی از طریق دو طرف را بیان خواهیم کرد.

لیست هزینه‌های پرداختی توسط مالک؛

• هزینه‌های مرتبط با تعمیرات اساسی آسانسور و سایر قسمت‌های مجتمع
•  هزینه‌های مرتبط با رفع مشکلات فاضلاب پیش از ورود مستاجر و یا در بدو ورود وی
•  عوارض نوسازی شهرداری و هزینه‌های مرتبط با آن
•  هزینه تعمیرات ترکیدگی لوله‌ها

فهرست هزینه‌های پرداختی توسط مستأجر؛

•  کلیه قبض‌های پرداختی از جمله آب، گاز، برق و تلفن
•  هزینه سرویس ماهیانه و یا سالیانه آسانسور
•  پرداخت شارژ ساختمان
•  هزینه‌های مرتبط با خرابی و تعمیرات فاضلاب چند ماه پس از ساکن شدن مستأجر
•  عوارض سالیانه پسماند شهرداری و هزینه‌های مرتبط با آن

قوانین پرداخت هزینه های آپارتمان – آیا برای نوزاد نیز بایستی حق شارژ پرداخت شود؟

در قوانین پرداخت شارژ ساختمان و تملک آپارتمان‌ها پرداخت حق شارژ برای نوزاد ذکر نشده است و کاملاً بسته به توافق بین هیئت مدیره خواهد داشت. با این حال می‌بایست به این نکته هم توجه نمود که با آمدن نوزاد تازه متولد به خانواده، مقدار مصرف انرژی‌ها و آب افزایش پیدا می‌کند. از این رو افزایش مقدار حق شارژ کاملاً منطقی و طبیعی بوده و سایر ساکنین نبایستی در برابر این مسئله، موضع‌‌گیری کنند.

قوانین پرداخت هزینه های آپارتمان – تأثیر آسانسور در میزان حق شارژ

مطمئنا هر اندازه میزان امکانات یک مجتمع بیشتر باشد، مقدار مبلغ پرداختی برای شارژ آپارتمان و هزینه‌های مرتبط با آن هم افزایش پیدا خواهد کرد. کلی در صورتی که عده‌ای از ساکنین از این امکانات بهره‌گیری نکنند، کماکان ملزم به پرداخت شارژ می‌باشند. در خصوص آسانسور هم به ترتیب می‌باشد. به گونه‌ای که همه ساکنین، چه طبقات اول و چه طبقات بالاتر می‌بایست هزینه‌های مرتبط با شارژ، سرویس و تعمیر آسانسور را بپردازند.

با این وجود می‌توان با توافق بین اعضای هیئت مدیره مقدار شارژ طبقات بالاتر را به میزان اندکی افزایش داد و یا از مقدار شارژ طبقات اول و همکف که استفاده زیادی از آسانسور ندارند، کم نمود.

نحوه برخورد با عدم پرداخت شارژ ساختمان به چه صورتی می باشد؟

مدیریت یک مجموعه باید بداند که در صورت عدم پرداخت شارژ ساختمان توسط یک مالک، چگونه با آن برخورد کند. این موضوع یک امر توافقی می باشد و باید به صورت حقوقی آن را پیگیری کرد. بر این اساس، در ماده ۱۰ قانون تملک آپارتمان، این موضوع عنوان شده است که در صورت عدم پرداخت شارژ توسط یک مالک، هیئت مدیره می تواند با کامل کردن یک فرم اظهار نامه مبنی بر عدم پرداخت شارژ واحد مسکونی توسط یک مالک، به طور حقوقی درخواست پرداخت شارژ نماید.

اگر در چنین حالتی نیز مالک از پرداخت شارژ سرباز زد، هیئت مدیره می تواند شکایت خود را به مراجع قضایی ارائه دهد و در دادگاه، این موضوع به صورت خارج از نوبت، مورد بررسی قرار بگیرد. بر این اساس، تا هنگامی که مالک شارژ ماهیانه خود را پرداخت نکرده باشد، حق استفاده از امکانات عمومی مجتمع مورد نظر را ندارد.ر